معمولا در جمعی که حضور داریم، چطور نظر خود را بیان می کنیم؟ آیا یک روش خوب برای نظر دادن و ارایه کردن نظرمان بلد هستیم؟
اگر میخواهیم که در اظهار نظر کردن نیز مانند سایر مهارتهای ارتباطی خود، حرفهای عمل کنیم، یکی از بهترین راهها این است که زمان اعلام نظر از سه اصل زیر استفاده کنیم:
1.واقعیت اول
2.واقعیت دوم
3.پیشنهاد
با مثال زیر استفاده از این سه عبارت را بیشتر توضیح خواهم داد:
دوستی با من درباره تصمیم اخیرش و مهاجرت به کشور دیگری صحبت کرده است. اگر من نظر موافق، نظر مخالف یا هر نظر دیگری داشته باشم، میبایست برای بیان پیشنهاد و نظرم از قانون سه عبارت بالا استفاده می کنم. فارغ از اینکه نظرم چیست، ابتدا باید دو واقعیت را بازگو کنم، سپس به ارایه پیشنهاد بپردازم.
در شرایطی که نظر من موافق نظر دوستم هست می گویم:
افراد خیلی زیادی برای ادامه تحصیل یا مهاجرت از کشور خارج شدند (واقعیت اول)
و برای تو در شرایط فعلی مهاجرت خوب است (واقعیت دوم)
بنابراین به نظرم مهاجرت می تونه یک گزینه خوب برات باشه
در شرایطی که نظر من مخالف یا چیز دیگری است، می گویم:
کشوری که برای مهاجرت انتخاب کردی، امنیت پایینی دارد (واقعیت اول)
و حتی دانشگاه های این کشور شناخته شده و به نام نیستند (واقعیت دوم)
بنابراین مهاجرت به این کشور گزینه خوبی نخواهد بود (پیشنهاد)
به کار بردن ساختار بالا و بیان واقعیت اول، واقعیت دوم و سپس اعلام نظر و پیشنهاد، جز حرفهایترین روشها برای بیان اعلام نظر هست. اکثر ما بدترین روش را انتخاب میکنیم. یعنی اول پیشنهاد خود را میگوییم، بعد از آن شروع به بیان واقعیت می کنیم.
برای اینکه راحتتر و تاثیرگذار تر اظهار نظر کنیم، این اصل و استفاده از سه عبارت عنوان شده را در ارتباطات خود تمرین کنیم. نتیجه فوقالعاده آنرا مشاهده خواهیم کرد.